De koning en ik

Mijn eerste politieke daad heb ik gesteld in 1950, toen ik als jonge snotter ’s avonds affiches ging plakken die de Vlamingen ertoe aanzetten ‘ja’ te stemmen voor de terugkeer van koning Leopold III. Deze was immers in de oorlog niet naar Londen gevlucht, had zich tijdens de oorlog een beetje verbrand aan Hitler, en mocht daarom na de oorlog niet onmiddellijk zijn taak als koning opnemen. Toen na de volksraadpleging een grote meerderheid van de Vlamingen stemden voor zijn terugkeer, maar de meeste Franssprekenden ertegen waren, kwam hij terug maar moest dan onder druk van betogingen en bedreigingen de plaats ruimen voor zijn zoon, Boudewijn.

Dertig jaar later, toen ik als voorzitter van de vredesbeweging de betogingen tegen de plaatsing van raketten in ons land leidde, viel me wel het oorverdovend zwijgen op van deze Boudewijn, wel een gedegen en overtuigde katholiek maar niet solidair blijkbaar met die mensen die voor vrede door ontwapening waren. Wel was hij – en dat vond ik eigenlijk sympathiek – solidair met de strijd van de inheemse volkeren, want toen ik in 1992 met Rigoberta Menchù, nobelprijswinnares, in België rondtoerde, mocht ik (of liever: moest ik) haar naar een onderhoud met koning Boudewijn brengen.

Na de dood van Boudewijn kwam Albert II op de proppen. Buiten zijn verplichte speeches op televisie en radio en zijn problemen met de niet erkende dochter liet het koningschap me verder koud. Tot onlangs, bij de grootse viering van de overdracht van de macht aan zoon Philippe/Filip. Niet dat ik in Brussel ging om dat feit mee te maken, maar ik heb mezelf gedwongen even de televisie aan te zetten en een stuk van dat ceremonieel te volgen. Met het gevolg dat ik meer dan ooit van oordeel ben dat dit instituut van ‘koning’ totaal achterhaald is en best wordt opgedoekt. Een stuntelige houten klaas, die moet staan als symbool voor het soort eenheid van een land, dat niet meer op die manier wenst één te zijn. Het is gewoon een aanslag op de democratie, die dit land dan toch tot nader order nog is.




You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.