Arthur en Daniel Miller

Vorige zondag gekeken naar Nederland 2, Zomergasten, met Christine Van Broeckhoven. Het ging vooral over haar wetenschappelijk werk rond Alzheimer als de meest voorkomende vorm van dementie bij ouderen. Bepaald indrukwekkend. Inderdaad, het wordt de hoogste tijd dat dementie uit de taboesfeer wordt gehaald. Hetzelfde kan worden gezegd over mensen met het Down Syndroom, een mildere term voor wat de mensen meestal kennen als de Mongooltjes. Het vreemde is dat mensen zich schamen wanneer Alzheimer of Down-syndroom zich manifesteren in hun familie. Vreemd, maar niet ongewoon. Het overkwam, op een manier die bijna onverdraaglijk is, de befaamde schrijver Arthur Miller: hij heeft voor de buitenwereld én voor zichzelf trachten te verbergen dat één van zijn vier kinderen, Daniel, aan een milde vorm van Down-syndroom lijdt. Een best leerrijk verhaal over deze relatie (of liever: gebrek aan relatie) tussen vader en zoon Miller, vind je hier.




You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.