Vaarwel Panda?
De laatste paar decennia zijn blijkens de alarmerende berichten van ecologisten talloze dieren met uitsterven bedreigd. Dat zal wel voor een groot deel te maken hebben met het succes van het dier aan de top van de piramide: de mens, en zijn onverzadigbare honger naar leefruimte en grondstoffen. Maar het is niet nieuw: doorheen heel de geschiedenis van het leven op aarde is het proces van ontstaan en vergaan van soorten op gang geweest. Alleen is de mens zich daar nu meer dan ooit van bewust geworden. En staan sommige dieren nu symbool voor het fenomeen: de panda natuurlijk (mede dank zij het WWF), de tijger, de ijsbeer om er maar enkele te noemen. Er wordt veel geld aan besteed om die dieren te redden voor hun uitsterven.
Maar is het wel verstandig dat geld daaraan te besteden? Zouden we het niet beter besteden aan het verbeteren van de natuurlijke omgeving van zoveel dieren, die niet het geluk hebben zo aaibaar of betoverend te zijn? Het is een open vraag voor Chris Packham, Brits bioloog en schrijver van dit artikel. Uit de reacties blijkt dat er meer aan de hand is bij de bescherming van de dieren dan de dieren zelf.