Waarden voor de toekomst (3)

Zonder een minimum aan materiële goederen kan geen mens lang in leven blijven: in functie daarvan is ook materieel welzijn een voor-waarde, aangepast weliswaar aan de behoefte van elke afzonderlijke mens. Maar – dat weten we onderhand wel allemaal – we botsen vandaag voortdurend op de grenzen van de mogelijkheden van onze aarde. Daarom alleen al is er van ons een zekere terughoudendheid te verwachten: we kunnen met zijn allen niet alles hebben en alles nastreven, niet onbeperkt eigendom bezitten, niet onbeperkt blijven reizen en overal ter wereld op vakantie gaan, niet onbeperkt voedsel van over de hele wereld blijven importeren…
Het soort ongelijkheid dat berust op het al of niet bezitten van materiële goederen, is van alle tijden. Het was een economisch gegeven, dat geleid heeft tot ontelbare oorlogen en klassestrijd. In onze huidige eengemaakte wereld is het echter meer dan ooit een bron van grote onrechtvaardigheid geworden. Wij in het Westen, die hier dank zij o.m. het socialisme een min of meer aanvaardbare gelijkheid hebben bevochten, kunnen ons niet meer wegsteken achter het feit dat we er geen weet van hebben dat in de wereld daarbuiten miljoenen mensen nog een mensonwaardig bestaan leiden, onderworpen aan ziekte, honger, onwetendheid en alle andere denkbare en ondenkbare kwalen. We kunnen ons niet meer opsluiten in een geïndustrialiseerde wereld waarin we samen knusjes kunnen genieten van onze overdaad aan voedsel, gadgets, vakantiegenoegens en geld. Zelfs de superrijken onder ons kunnen zich gelukkig ook niet meer wegsteken in belastingsparadijzen.
Desondanks blijven we de rest van de wereld koloniseren, niet meer op de oude negentiendeeuwse manier, maar economisch, politiek, cultureel. Het is dus de hoogste tijd om daar bij stil te staan, daarover ‘verontwaardigd’ te zijn, en onze manier van leven grondig te herzien. Dat moet niet enkel individueel gebeuren, maar ook en vooral collectief, en moet dus de eerste bekommernis zijn van de politiek. De huidige crisis toont echter wel aan dat wij met zijn allen en ook onze politieke verantwoordelijken er nog moeten aan beginnen…




You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.