andrebogaert.be

Zondag 8 mei is het zestig jaar geleden dat bij ons de Tweede Wereldoorlog officieel tot een einde kwam. Tot voor een twintigtal jaar werd daar nauwelijks aandacht aan besteed, tenzij door mensen die sympathiseerden met de Sovjet-Unie en de loodzware tol, die die staat betaald had om het nazisme te overwinnen, telkens weer te berde wilden brengen. Met de val van de muur van Berlijn en de implosie van de Sovjet-Unie is daar verandering in gekomen. Het nieuwe Europa, dat daardoor aan het ontstaan is, met als belangrijke mijlpaal de toetreding tot de EU van verschillende landen uit het voormalige Oostblok, heeft blijkbaar nood aan een gezamenlijke geschiedenis. En dat ligt niet zo voor de hand, want in elk land wordt dat einde van de oorlog anders bekeken. Ik verwijs hierbij naar een aantal artikels die het daarover hebben. Het editoriaal van Eurozine, dat de problematiek inleidt. Het artikel van de Poolse journalist Krzeminski over die verschillende oorlogen, en tenslotte, in de marge daarvan, een interview van diezelfde Krzeminski met de Duitse filosoof Jürgen Habermas over o.m. Irak, Europa en de betekenis van religie. Een hele boterham voor een vrije dag!