De Turkse wolven
Het affaire van de cartoons heeft blijkbaar aanstekelijk gewerkt of heeft hoedanook de aandacht en de gevoeligheid verscherpt voor het fenomeen van censuur. Overal duiken eisen op voor verbod en censuur. Met of zonder argumenten. Een heel kwalijke zaak, als je het mij vraagt. Je kan niet alleen als het je goed uitkomt een voorstander zijn van de vrijheid van meningsuiting.
Neem nu het geval van de Turkse film “Dal van de wolven”: Edmund Stoiber in Duitsland wil hem uit de Duitse bioscoopzalen weren, zogezegd omdat hij rassenhaat predikt, anti-westers en anti-semitisch is. In feite is deze film volgens Alexandra Stähili niets anders dan een zoveelste James Bond-film, maar dan één waarin de rol van de goeden en slechten omgekeerd is. Het verschil is wellicht dat deze film uitgaat van een echt gebeurd feit. En dat hij aanstuurt op het herstel van een morele waarde: het eergevoel van mensen, die onrecht ondergingen.
Je kan het artikel ook in het Engels lezen.