andrebogaert.be

De laatste tijd staat het multiculturalisme onder zware kritiek. Terecht, indien men dat multiculturalisme opvat als een politiek project, waarbij het samenleven van verschillende culturen slechts mogelijk wordt geacht wanneer de vrijheid van meningsuiting wordt beperkt en afgeremd door bepaalde gevoeligheden van de andere culturen. Ironisch genoeg maakt juist die beperking multiculturalisme als beleefde ervaring onmogelijk.
Verschillen in cultuur, aanvoelen en opvattingen moeten niet onder de mom van respect worden onderdrukt, maar eerder openbaar gemaakt en bediscussieerd, want verrijkend voor iedereen. Het soort verkeerd begrepen respect brengt de conservatieve, rechtse partijen ertoe de aanwezigheid van minderheden als een probleem te zien en te bestrijden. En het doet de progressieven grijpen naar een nare vorm van zelfcensuur of naar het aanvaarden van een beperking van de vrijheid van meningsuiting.
Als vrijheid iets betekent, moet George Orwell ooit gezegd hebben, dan is het wel dat je aan iemand iets kan zeggen dat hij niet graag hoort.
Wie heeft er baat bij dat er ‘censuur’ is? Niet de gewone man en vrouw, wel de machthebbers aan alle kanten. Lees het artikel van Kenan Malik!