Twee vormen van geloof
Het eeuwenoud debat tussen wetenschap en religie gaat onverminderd verder. Soms heb ik de indruk dat we hier te doen hebben met totaal gescheiden werelden zijn: enerzijds de wetenschappers, die slechts aanvaarden als ‘waarheid’ datgene wat hun wetenschappelijke kijk op de werkelijkheid hen diets maakt; anderszijds de gelovigen, die slechts als ‘waar’ aanvaarden dat wat de bijbel of de koran of welk ander religieuze leer hen als ultieme werkelijkheid voorstellen. En inderdaad: er zijn wetenschappers, die niet verder kijken dan hun wetenschappelijke neus lang is, en er zijn helaas meer dan genoeg ‘gelovigen’, die zweren bij de bijbel of de koran, en zich in alle bochten wringen om hun bijbels geloof te verzoenen met de vele vanzelfsprekendheden in onze huidige wetenschappelijke wereld.
Maar zoals in de politiek al genoeg is bewezen dat je die niet mag overlaten aan de extremen, omdat het dan zonder meer de verkeerde kant opgaat (als Irak niet kan overtuigen, dan toch Gaza), zo moet de discussie tussen wetenschap en geloof het midden houden, ver van de fundamentalisten van welke kant ook, anders ontspoort ze eveneens. Dat lijkt me zowat de boodschap van deze celbioloog Frederick Grinnell.