andrebogaert.be

Een pleidooi voor een herwaardering van de strijd voor de rechten van de mens in de Europese politiek. De mensenrechten zijn een belangrijke pijler van elke democratie, in een wereld waarin alle naties elkaars buren zijn geworden.

Naar aanleiding van de publicatie van de uitgave van de Engelse vertaling van dat evangelie. Interessante commentaar!

Moet Iran inderdaad tot de orde worden geroepen, en liefst zo snel mogelijk? Dit pleidooi van een zekere Mark Steyn is wel indrukwekkend, en moet, als men er niet akkoord mee gaat, door ernstige argumenten worden tegengesproken. Waar het volgens mij telkens weer om gaat: wat hebben we als waarden in huis om te stellen tegenover wat de imams en ayatollahs aan hun volgelingen beloven? Het gebruik van geweld is geen waarde, maar eerder een teken van innerlijke zwakheid. Christelijk fundamentalisme als dam tegen het moslimfundamentalisme is geen remedie maar een verergering van de kwaal. Wat blijft er dan nog over, dat hier in het Westen een meerwaarde kan zijn voor de mensen in die landen, die geplaagd worden door een extreme vorm van islamisme?

Het verloop van de oorlog van 1341 tot 1420

De Engelsen behalen eerst een paar eclatante overwinningen, mede dank zij nieuwe aanvalstechnieken: de ridders moeten er weer eens aan geloven. Met de zwarte pest als intermezzo (1341-1351) richt het oorlogsgeweld in Frankrijk grote vernielingen aan. In 1358, zestien jaar na het uitbreken van de oorlog, nemen de Engelsen de Franse koning gevangen mee naar Engeland.

Gevolg: verwarring, onzeker bestuur en opstanden in het Franse land. De staten-generaal zal van regent Karel eisen dat hij de schuldigen voor de nederlagen, de koninklijke raadslieden, straft. Onder leiding van de burger Etienne Marcel breekt in de stad Parijs een revolutionaire algemene staking uit, de eerste van een hele reeks revoluties die Frankrijk sindsdien zou kennen. Tenslotte breekt ook op het platteland een gewelddadige boerenopstand uit, ten gevolge van de erbarmelijke situatie van de boerenbevolking op het platteland. Deze opstand werd

Met stijgende verbazing en afgrijzen heb ik zondagavond de Panorama-uitzending bekeken over de plannen van Bush met Iran. Zou het toch waar zijn dat de Bush-administratie van plan is met militair geweld het hele Midden-Oosten tot democratie te bekeren? Wat me vooral opviel, is de rol van de Israëlische lobby in dat alles. Waarbij ik verwijs naar een artikel dat ik op 17 maart hier overnam: de Israëlische lobby in de VS. Over diezelfde plannen zie het artikel van Seymour M. Hersh, waarin hij gewag maakt van de obsessies van Bush met Iran, van de mogelijkheid van het gebruik van nucleaire tactische wapens (!) en van het verzet in Europese diplomatieke kringen tegen deze onzinnige plannen. Maar als ik de mensen moet geloven die zondag in de Panorama-uitzending aan het woord kwamen, dan is een luchtaanval op Iran even waarschijnlijk of onwaarschijnlijk als destijds de invasie van Irak.

Hoe moet je reageren op de uitspraken van iemand als de conservatieve Bruce Bawer in de VS (zie actualiteit van 23 februari) en Arnulf Baring in Duitsland, wanneer zij het multiculturalisme in Europa en Duitsland dood verklaren? Misschien wel door eerst en vooral de heren er attent op te maken dat multiculturalisme geen concept of droom maar een feit is. En dan op zoek te gaan naar wat vroeger is misgelopen en wat nu kan gedaan worden om erger te voorkomen. Dat probeert de auteur van dit artikel. Dit geldt voor Duitsland op de eerste plaats, maar ook voor Frankrijk (waar men de voorkeur schijnt te geven aan de wensen van de ondernemers eerder dan aan die van de werkloze jeugd) en ja, ook natuurlijk voor België en Nederland. Ook hier bij ons zijn er genoeg mensen, die geconfronteerd met de realiteit hun kop in het zand willen steken.

3. De honderdjarige oorlog: 1340-1453

Omdat dit conflict de hele late middeleeuwen heeft beheerst, gaan we hier wat dieper op in. Het heeft uiteraard Engeland en Frankrijk tot in hun diepste geledingen geschokt, maar had ook zijn gevolgen voor de rest van Europa, inclusief ons eigen gebied Vlaanderen.

De verre aanleiding

De verre aanleiding voor het conflict lag zelfs in Vlaanderen. De graaf van Vlaanderen was sinds oudsher vazal van de koning van Frankrijk. Maar de steden in Vlaanderen, die welvarend waren geworden door de lakennijverheid (Brugge en Gent) kochten hun basisproduct, wol, in Engeland. Toen sociale spanningen ontstonden tussen de handwerklieden en neringdoenden in de steden, de wevers, spinners enz. enerzijds en de rijke kooplieden anderzijds, zochten de eersten (

Het is al dikwijls gezegd, en kan niet genoeg herhaald worden: water (en niet olie) is het probleem van deze eenentwintigste eeuw.

In de 14e eeuw is de tijd van de eens zo machtige Duitse keizers voorgoed voorbij. De verdeling en versnippering van het heilige Roomse Rijk in verschillende territoriale vorstendommen gaat verder. De koningen of keizers worden nu verkozen door de keurvorsten, dwz vanaf 1356, op basis van de gouden bul van keizer Karel IV, door zeven keurvorsten, drie geestelijke (Mainz, Trier en Keulen) en vier wereldlijke (de paltsgraaf van de Rijn, de hertog van Saksen, de markgraaf van Brandenburg en de koning van Bohemen). Die vorsten kregen zo een vrijwel onbeperkte macht; de doodstrijd van het rijk zal duren tot in 1806. Op het einde van de 15e eeuw hadden zo

De recente vondst in Canada van een 383 miljoen jaar oud, krokodilachtig dier is heel belangrijk: het kan de ontbrekende schakel zijn tussen vissen en landdieren.

2. Wat is er in die